Ons lichaam is een levend archief van ervaringen, een bewaarplaats van herinneringen die zelfs de meest bedreven geest kan vergeten. Diep geworteld in elke cel, als een eeuwenoud manuscript geschreven in de taal van ons DNA, rusten deze herinneringen als stille getuigen van ons verleden. Ze zijn als oude boeken die, hoewel gelezen en vergeten door de geest, nog steeds hun verhaal fluisteren in de weefsels van ons fysieke bestaan.
​
De reis van deze herinneringen gaat verder dan ons eigen leven. Ze dragen de echo's van vorige levens en de verhalen van onze voorouders. Als erfgenamen van een genetische erfenis, dragen we de last en de zegeningen van generaties voor ons met ons mee. Het is alsof de tijd zelf in ons lichaam is vastgelegd, elke ervaring, elke emotie, als een kostbare schat bewaard in de kluizen van onze cellen.
​
Deze 'bevroren' energie, deze onuitgesproken emoties, liggen als stille wateren diep binnenin. Ze vormen een reservoir van onbewuste krachten die ons heden beïnvloeden, als onzichtbare stromingen die de koers van ons leven sturen. Soms worden ze omhuld door een mechanisme van verdediging, als een beschermend schild dat we onbewust hebben opgetrokken om de intensiteit van het verleden te temperen.
In het licht van bewustwording kunnen we deze 'bevroren' delen van onszelf ontdooien. Het vraagt om het doorvoelen van de emoties die we hebben ingevroren, om de cycli van ongezien lijden te doorbreken. Het is een ontdekkingsreis naar de diepten van ons lichaam, waar genezing begint met het onthullen van wat verborgen is.
​
In het complexe weefsel van ons lichaam, vinden deze herinneringen een bijzonder thuis in het delicate netwerk van ons zenuwstelsel. Elk signaal van het verleden wordt als een elektrische puls doorgegeven, een subtiele resonantie die de rijke symfonie van ons bestaan vormgeeft. Het zenuwstelsel fungeert als het dirigeerstokje, het geleidt de emotionele melodieën door elke vezel van ons wezen.
​
Wanneer we ons bewust worden van deze 'bevroren' delen van onszelf, betreden we als het ware de verborgen kamers van ons zenuwstelsel. Het is een intieme ontmoeting met de elektrische stromingen van verleden en heden die zich weven in de neurale paden. Het doorvoelen van ingevroren emoties is als het ontdooien van oude elektrische circuits, waar de spanning van onuitgesproken verhalen wordt losgelaten en de energie weer vrij kan stromen.
​
De wervelkolom, als een opmerkelijke toren van bescherming en ondersteuning, draagt het gewicht van deze herinneringen letterlijk en figuurlijk. Elke wervel lijkt een hoofdstuk te bevatten, elk segment vertelt een verhaal dat is ingebed in het weefsel van ons fysieke zelf. De ruggegraat wordt als het ware een levend dagboek van ervaringen, waar elke bocht en elke bocht een markering is van wat ooit was en wat nu kan zijn.
Het pad van bewustwording en heelwording begint in de praktijk, door met aandacht te luisteren naar de subtiele signalen die ons lichaam ons aanreikt. We omarmen deze reis met de krachtige gereedschappen die inherent zijn aan ons fysieke zelf: ademhaling, aanraking en het energetisch veld.
​
De ademhaling, vaak onderschat als een eenvoudige lichamelijke functie, onthult zich als een krachtige brug tussen het bewuste en het onbewuste. Door bewust te ademen, kunnen we de 'bevroren' delen van onszelf ontdooien. De adem fungeert als een levenslijn naar de diepten van ons wezen, waar elke inademing een omhelzing is van het heden en elke uitademing een loslaten van het verleden. Het is een oefening in aanwezigheid, waar elke ademteug een zachte herinnering is aan het nu.
​
Aanraking, als een taal die dieper gaat dan woorden, is een andere krachtige tool op deze reis. Het is een bewuste verbinding met ons lichaam en met de ander. Door liefdevolle aanraking kunnen we de 'bevroren' energieën verzachten, als een helende balsem die de spanning in spieren en emoties doet smelten. Het is een tedere herinnering dat we hier zijn, in dit moment, en dat we worden ondersteund door de warmte van menselijke verbondenheid.
Het energetisch veld, een subtiele maar invloedrijke dimensie van ons bestaan, is als een vibrerend weefsel dat ons omhult. Bewustwording van dit veld opent de deur naar een diepere verbinding met onszelf en anderen. Het is een uitbreiding van ons begrip van de interacties die buiten de zichtbare grenzen van het lichaam plaatsvinden. Door het bewust beheren van deze energieën kunnen we de 'bevroren' emoties transformeren en een vloeiende stroom van levenskracht creëren.
​​
In de praktijk van het gehoor geven aan onze herinneringen, creëren we een ruimte waarin het lichaam zijn eigen genezingsritme kan vinden. Het is een reis van ontvouwing, waar we elk instrument van het fysieke zelf gebruiken om de symfonie van het leven te dirigeren. Ademhaling, aanraking en het energetisch veld worden de penselen waarmee we het schilderij van ons welzijn creëren, een kunstwerk van bewuste aanwezigheid en innerlijke harmonie.
